Bebeklere Oturmayı Öğretmek
Bir bebeğin oturmaya ne zaman hazır olduğunu nasıl bilebiliriz? Bebeğimizin oturma sürecine yardımcı olmak için herhangi bir şey yapabilir miyiz? Bu yazıda hepsini öğrenin.
Bebeklerin gelişim aşamaları sırasında yaşadıkları değişiklikler, onların doğru gelişimleri için hayati önem taşır. Bebeklere oturmayı öğretmek değişimlerden bir tanesidir ancak bu bebeğin hazır olduğu zamanda olmalıdır.
Bebek üç aylıkken oturmaya başladığında, bu pozisyonda kalabilmek için mümkün olan her şeyi yapar. Herhangi bir yardım almadan oturmayı öğrenmek genellikle altı aylıktan sonra gerçekleşir.
Bebeğin oturmasını sağlayan değişim, boyun kasları güçlendiğinde ve bebek başını kaldırabildiğinde başlar. Daha sonra anne-babası veya bir yetişkinin yardımıyla hemen kayıp düşse bile oturmaya çalışır.
Bu süreç biraz yavaş ilerler. Ebeveynler sabırlı olmalı ve oturmayı öğretmek için neler yapabilecekleri konusunda daha fazla şey öğrenmelidir.
Okumayı Öğretmek
Oturmak, bebeklikten itibaren sahip olunan temel pozisyonlardan biridir. Söylediğimiz gibi, bebeğin bunu kendi başına öğrenmeye başlaması için yeterli olgunluğa sahip olmaya başladığı zaman altı ila dokuz aydır.
Oturmak, bebeğin omurgasının ve duruşunun gelişimindeki en önemli süreçlerden biridir. O andan itibaren bebeklerin ana destek merkezi artık elleri olmaz.
Oturmak, çocukların ilk kez yer çekimini “yenebildikleri” anlamına gelir. Sonuç olarak, onlara kendilerini çevreleyen dünyanın yeni bir perspektifini kazandırır. Çevreleriyle etkileşimleri değişir ve çevrelerinde gördüklerini merak etmeye başlarlar. Buna ek olarak, dengeleme becerilerini de geliştirmeye başlarlar.
Bebeğin oturmaya hazır olduğu nasıl anlaşılır?
Her bebek farklıdır ve hepsi farklı bir hızda gelişir. Genellikle 9 aya kadar bebeklerin oturma becerisi geliştirmesi gerekse de, hiçbir şekilde bebekleri zorlamamak gerekir çünkü yaralanmaya sebep olabilirsiniz.
Sırt üstü pozisyonda yatarken kafasını karın hizasına kadar kaldırıyorsa, bebeğin oturmaya hazır olduğunu anlayabiliriz. Bebeğin sandalyesinde dik oturmaya çalışması da bunun için bir işarettir.
Kendi başlarına oturmaya başladıklarında, omurgalarına ve kalçalarına gelecekte zarar gelmesini önlemek için bebeklerin duruşları konusunda dikkatli olmalısınız. Dik oturmalarını sağlamak için çevrelerine yastık veya yumuşak nesneler koyabilirsiniz.
Bebeğinizi asla oturmaya zorlamamanız önemlidir çünkü yaralanmasına neden olabilirsiniz. Bu önemli gelişim adımı, işleri aceleye getirerek değil, her seferinde bir adım olarak doğal ve aşamalı olarak gerçekleştirilmelidir.
Oturmayı öğretmenin faydaları
Küçük bir çocuğun gelişiminin bu aşaması onun yaşamı üzerinde olumlu bir etkiye sahiptir. Oturmayı öğrenmenin başlıca avantajları şunlardır:
- İyi bir vücut imajına sahip olmak.
- Daha güvenli ve konforlu olmak.
- Algıyı ve görüş açısını iyileştirmek.
- Nefes alış verişi iyileştirmek.
- Kas ve kemiklerde herhangi bir şekil bozukluğu olup olmadığını anlamaya yardımcı olmak.
- Motor becerileri geliştirmek.
- Yakındaki nesnelere daha iyi ulaşabilmek.
Oturmayı öğrenmesi için bebeğinizi nasıl teşvik edebilirsiniz?
Sonunda bunu kendi başlarına yapabilecek duruma gelene kadar, bebekleri binlerce oturma girişiminde bulunmaya teşvik edecek fırsatlara ve uyaranlara ihtiyaçları vardır.
Fizyoterapist Laura Cruz Neila gibi uzmanlar bunun için aşağıdaki aktiviteleri tavsiye ediyor:
- Kaslarını biraz germelerine yardımcı olmak için çocuklarınızı gıdıklayın. Bu, kalça ve omurganın hareketliliğini geliştirmeye yardımcı olacaktır.
- Yüzüstü yatırın. Bu şekilde kendilerini ters çevirmeye çalışacaklar ve kalça kaslarını uyarmış olacaklar.
- Etraflarına oyuncaklar veya nesneler yerleştirin. Otururken, nesnelere kollarıyla ulaşmaya ve bu sırada uzuvlarını esnetmeye çalışacaklar.
- Onları kucağınıza oturtun. Sırtlarını tutun ve sonra dengede durup duramadıklarını ve dik oturup oturamadıklarını görmek için birkaç saniye serbest bırakın.
Belirli zamanlarda veya belirli durumlarda faydalı olabilecekleri doğru olsa da, uzmanlar bebeklerin uzun süre oturur konumda kalmasını ve hareket kabiliyetlerinin kısıtlanmasını tavsiye etmemektedir.
Uzun bir süre geçmesine rağmen çocuğunuz tek başına oturamıyorsa, bu konuda bir doktora muayene olabilirsiniz. Herhangi bir omurga problemini ortadan kaldırmak için bir çocuk doktorunun muayenesi ve gerekirse uygun tedaviye başlaması önemlidir.
Son olarak, tüm bebeklerin gelişimleri için kendi zaman çizelgeleri olduğunu unutmayın. Bununla birlikte, bazı istisnai durumlarda, çocuğun yaşayabileceği hareketlilik sorunlarını düzeltmek veya tedavi etmek için önlemler alınmalıdır.
- Alonso, C. P., de la Cruz Bértolo, J., López, M. M., Lozano, G. B., de Alba Romero, C., & de las Heras, R. S. (2000, January). Edad de sedestación y marcha en niños con peso al nacer menor de 1.500 gy desarrollo motor normal a los dos años. In Anales de Pediatría (Vol. 53, No. 1, pp. 43-47). Elsevier Doyma. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1695403300774121
- Roche-Herrero, M. C. (2007). Desarrollo psicomotor del niño de menor edad: una aproximación práctica. An Pediatr Contin, 5(4), 197-204. http://neonatos.org/DOCUMENTOS/Desarrollo%20psicomotor.pdf
- Segura-Egea, J. J., & Rubio-Manzanares, A. J. (1997). Aspectos fisiológicos y biomecánicos de la posición de sedestación. Requisitos del taburete dental. Quintessence: Publicación internacional de odontología, 10(7), 459-462. https://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=6469199
